بعد از ظهرها، حدود یک ساعتی پسرک زمان دارد که با گوشی بازی کند. این تقریبا یک ساعت را من همه کارهایم را انجام می دهم و خانه را مرتب می کنم و برای خودم توی ماگِ دوست داشتنی ام که به مناسبت روز زن به خودم هدیه داده ام چایِ دارچین می ریزم و همانطور که شالِ بافتنیِ آبی و بنفش رنگ ام را روی شانه هایم می اندازم لم می دهم روی مبل و کتاب می‌خوانم... از تمیزی و نظم خانه لذت می برم و در موارد محدودی گاهی هم تمرین کالیمبا می کنم... (مشروط بر اینکه مطالعه روزانه ام تکمیل باشد). سکوت و آرامش زیبایی با عطر دارچین در هم آمیخته می شود... هر سطر کتاب را که می خوانم به جانم می نشیند... این یک ساعت را سعی می کنم به هیچ چیز فکر نکنم. انرژی ذخیره می کنم برای بیست و چهار ساعتی که در پیش رو دارم... یک وقت هایی، به اندازه یک لیوان چای، یا چند صفحه کتاب، یا هرکاری که برایتان لذت بخش است، برای خودتان زمان بگذارید. مطمئن باشید رنگ پریدگیِ دنیایتان جایَش را به آب و رنگی تازه می دهد...